حالا که قاب روبروت به عصب رسیده
حالا که بینایی‌ات را دست گرفته‌ای
هی می‌کشی رنگها به زانو
هو می‌کشی و قلمها به رقص
حالا که آبوها از گِل درآمده‌اند ادامه مطلب

 

فکر می‌کنم آشوب

جمله است

و آنکه خون‌اش ریخته

جایی میان آن

بو برداشته ادامه مطلب

کریستیانو رونالدو پیرهنش را در شادی بعدِ گل وقتی در آورد

وقتی بالا گرفت رو به طرفدارانِ بارسا

وقتی دوربین‌های نیکون، با لنزِ تلهء خودکار چلیک‌چلیک صدا کردند

و گزارشگر فریاد زد؛ ادامه مطلب

کمونیست‌ها از آنچه فکر می‌کنید به شما نزدیک‌ترند

 

کسی که در اتوبوس صندلیش را به دیگری می‌دهد کمونیست است.

کسی که از عابربانک رسید نمی‌گیرد کمونیست است.

کسی که کفشش را واکس نمی‌زند کمونیست است. ادامه مطلب

کار آزاد خواهد کرد

 

کاف، الف، ر

سوگند به قلم

که کاغذها جوهرشان را پس خواهند داد در اداره

که همه‌چیز در اداره خواهد خیسید ادامه مطلب

 

فقط خورشید نیست
چیزی در شب، هم می تواند چشم را بزند.
اگر تو هم مسیر حرکت آن کلاغ را دنبال کنی؛
بال می زند و شبانه می بینی
چگونه هجوم سوزن در چشم
.
که ناله می کنند به چشممان ادامه مطلب

 

نگاه کن

فیکون

از خانه ش بیرون می آید

یادش می آید . ادامه مطلب

کارتنخواب

 

داستان سیاه آن کارتنخواب

که غروبی از غروب‌ها عزم کرد

برخیزد

در حالی که کله‌اش پر از چیزی بود

و آن چیز

جمجمه‌اش را پر کرده بود از چیزهایی ادامه مطلب

 

گوش شهردار

داشت بالاخره خوابم می‌برد که آهنگ تشییع جنازه‌ی شوپن با صدای بلند دیوارها را لرزاند. بعد تلفن زنگ خورد. انتظار داشتید چه اتفاقی بیفتد. تا اتفاق دیگری نیفتاده تلفن را برداشتم. خانم سردبیر بود. صدایش از پشت خط مثل کسی بود که توی مراسم تشییع جنازه گیر کرده باشد.

گفت: گوش شهردار کجاست؟

گفتم شوخی‌اش گرفته اول صبحی. درآمدم که توی شورای شهر لابد.

گفت: فکر می‌کنی دارم سر به سرت می‌ذارم؟

گفتم: آخه گوش شهردار کجا ممکنه رفته باشه اول صبحی؟

سکوت شد و صدای فین کردن آمدن و بعد با آخرین توانی که داشت از میان همان عزاداری فریاد زد: باید پاش وایسی! توصیه می‌کنم- گوش می‌دی؟- توصیه می‌کنم سریع پاشی بیای اینجا. ادامه مطلب